Της τελευταίες δεκαετίες μια ποικιλία θαλάσσιων οργανισμών έχει αποικήσει την ανατολική μεσόγειο .Οι οργανισμοί αυτοί ονομάζονται λεσσεψιανοι μετανάστες ,το όνομα δόθηκε προς τιμήν του του Φερντιναντ ντε Λεσσεψ αρχιτέκτονα και υπευθύνου του έργου της διάνοιξες της διώρυγας του Σουέζ .Βέβαια η διώρυγα κατασκευάστηκε το 1869 συνεπώς δεν μπορεί να κατηγορηθεί για τους εισβολείς που έχουν εμφανιστεί της τελευταίες δεκαετίες ,αλλά σίγουρα στην εμφάνιση των ειδών έχει επιδράσει η κλιματική αλλαγή που συντελείται τα τελευταία χρόνια
Από τα είδη που έχουν κάνει την εμφάνιση τους , μερικά από αυτά είναι βρώσιμα ,και μερικά όχι .Τα είδη που είναι βρώσιμα είναι η αγριο σαλπα η γερμανος ,το λεοντοψαρο ,ο μονοχειρος , η ακανθοπερκα ,η τρομπέτα ,ο παπαγάλος ,το μπλε καβούρι ,το μη βρώσιμο είδος είναι ο λαγοκεφαλος καθώς είναι δηλητηριώδης .
Όπως μου ανέφερε γνωστός ιχθυοπώλες στα Χανιά ,οι λεσσεψιανοι μετανάστες δεν έχουν καμία ζητησει στην τοπική αγορά ,καθώς είναι άγνωστα και οι καταναλωτές, επιφυλακτικοί και προτιμούν τα κλασικά είδη ψαριών, με της γνωστές γεύσης , όπως σαργούς ,λυθρίνια ,γόπες και διάφορα αλλα. . Αντιθέτως στη Κύπρο το λεοντοψαρο και η αγριο σαλπα η γερμανος συγκαταλέγεται στα πρώτα ψάρια ,με τιμές υψηλότερες του μπαρμπουνιού και αλλων Α ποιότητας ψάρια
Το λεοντοψαρο έχει μια ενδιαφέρουσα όψει ,λευκή σαρκα με δηλητηριώδη αγκάθια, στο σώμα του, αλλά όταν κοπούν τα αγκάθια και καθαριστή ,παύει να είναι επικίνδυνο. Αλώστε οι ιχθυοπώλες όπως πάντα είναι ευγενική, και εξυπηρετική, καθώς είναι πατά πρόθυμοι να μας τα καθαρίσουν χωρίς να διακινδυνεύσουμε από κάποιο τυχόν ατύχημα ,εξάλλου τα σκορπίδια και της δράκαινες με τα αντίστοιχα δηλητηριώδη αγκάθια , μας τα διαθέτουν καθαρισμένα .Το λεοντόψαρο είναι πεντανοστημο εχοντας μια στιβαροί και νόστιμη σάρκα που προκαλεί έναν γαστρονομικό οίστρο οδηγώντας τους γευστικούς μας ,κάλυκες σε νέους γαστρονομικούς δρόμους και γευστικές αποπλανήσεις ,πλούσιο σε κολλαγόνο. Είναι κατά πολύ ανώτερο γευστικά από το σκορπίδι ,η τη δράκαινα .Τρώγεται ωμό μαριναρισμένο με ανθο του αλατιού και με το χυμο από τα φημισμένα μας εσπεριδοειδή ,και το έχτρα παρθένο ελαιόλαδο , ψητο , τηγανητο σε ελαιόλαδο ,η με την παρασκευή μιας σούπας
Οι αγριοσαλπα η γερμανος μπορεί να μην έχει μια ενδιαφέρουσα όψει αλλά είναι ένα λευκόσαρκο ψαρι με έντονη γεύση από φύκια και παρα πολύ νόστιμο ,.Συνήθως παρασκευάζεται ωμό μαριναρισμένο ,τηγανητο σε ελαιόλαδο η ψητο . Τα μπλε καβούρια επίσης είναι πολύ νόστιμα ,καθώς μπορείτε να τα παρασκευάσετε ψητά ,η σε καβουρομακαροναδα η να τα προσθέσετε σε ψαρόσουπα .Στην Κίνα τα έχουν εκλεκτο μεζέ και τα πουλούν ζωντανά εχοντας δέσει της δάγκανες τους με κορδελάκια. Σχετικά με τα παπαγαλάκια που τα έχουν δοκιμάσει πολλοί συντοπίτες μας μπορούν να σας περιγράψουν το ποσο νοστιμιά είναι
Γιάννης Αποστολάκης
Μέλος του Δ.Σ του Δικτύου Κρητικής Γαστρονομίας
Γιατί πρέπει να τρώμε (ορισμένα) ψάρια «εισβολείς»
Το λεοντόψαρο είναι άλλος ένας εισβολέας, η παρουσία του οποίου για πρώτη φορά στις ελληνικές θάλασσες καταγράφηκε το 2015, επίσης στην Ρόδο .
Πρόκειται για ένα τροπικό ψάρι, που κατάγεται από τον Ινδικό Ωκεανό.
Σημειώνεται ότι τα αγκάθια του προκαλούν αφόρητο πόνο, ενώ σε περίπτωση αλλεργικού ατόμου μπορεί να προκαλέσει ισχυρό σοκ. Το λεοντόψαρο τρέφεται αποκλειστικά με γόνο άλλων ψαριών.
Παρά τα παραπάνω χαρακτηριστικά του, σύμφωνα με την Α. Μήλιου: « Το λεοντόψαρο όπως κι ο πολύ παλιότερος εισβολέας, το ψάρι γνωστό ως γερμανός, είναι ασφαλή να τα καταναλώνουμε και μάλιστα είναι και ωφέλιμο να τα αφαιρούμε από το οικοσύστημα. Άλλωστε, θα μπορούσε εύκολα να γίνει «πρώτο ψάρι» με σημαντική εμπορική αξία καθώς έχει εξαιρετική γεύση . Θέλει μια προσοχή μόνο στο καθάρισμα όπως αντίστοιχα θέλει η σκορπίνα, η δράκαινα κ.τλ. Πρέπει παράλληλα να δώσουμε κι ένα κίνητρο στους ψαράδες, να τα ψαρεύουν, να τα διοχετεύουν στην αγορά και εμείς να τα προτιμάμε, προσφέροντας τους ένα νέο εισόδημα πολύ απαραίτητο για αυτούς – καθώς κι οι ίδιοι πρέπει να επιβιώσουν σε θάλασσες που αλλάζουν».
*Μπορείτε να στείλετε στοιχεία για τις παρατηρήσεις σας στο email observations@archipelago.gr μαζί με όποια άλλη σχετική πληροφορία (τοποθεσία, ημερομηνία καταγραφής και άλλες λεπτομέρειες).