Το παραδοσιακό Κρητικό κρέας είναι το αρνί και το κατσίκι – σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ελλάδα, όπου κυριαρχεί το χοιρινό και το μοσχαρίσιο κρέας.
Τα αρνιά και τα κατσίκια της Κρήτης επωφελούνται τα μέγιστα από τη μοναδική χλωρίδα του νησιού, Αφενός, καθώς το έδαφος είναι πιο ξερό και με πιο αραιή βλάστηση, σε σχέση με άλλες περιοχές της Ελλάδας, αποκτούν λιγότερο λίπος, με αποτέλεσμα το κρέας τους να είναι πιο νόστιμο και υγιεινό.
Επίσης, καθώς η Κρητική γη είναι γεμάτη αρωματικά φυτά, τα ζώα τα καταναλώνουν, με αποτέλεσμα το κρέας τους να είναι και αυτό πιο αρωματικό.
Παρά την προτίμηση του Κρητικού στο κρέας του αρνιού και του κατσικιού, οι δυο πιο γνωστές γεύσεις τη Κρήτης που αφορούν επεξεργασμένο κρέας, έχουν ως βάση το χοιρινό.
Το σύγκλινο, δεν είναι παρά χοιρινό κρέας που διατηρείται μέσα στη “γλίνα”, το λίπος που προκύπτει από το μαγείρεμά του. Η μέθοδος αυτή, που είναι συνηθισμένη και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, και ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, βοηθούσε ώστε να διατηρηθεί το χοιρινό κρέας όσο το δυνατόν περισσότερο, μετά τη σφαγή του οικόσιτου ζώου, καθώς τα χρόνια εκείνα δεν υπήρχαν ψυγεία για τη διατήρησή του.
Το δεύτερο είναι τοαπάκι. Αυτό είναι ένα είδος αλλαντικού που παράγεται από άπαχο χοιρινό κρέας (από όπου πήρε και το όνομά του). Για να παρασκευαστεί το απάκι, το κρέας μαρινάρεται για δύο με τρεις μέρες σε ξύδι. Στη συνέχεια καπνίζεται με αρωματικά φυτά και τυλίγεται σε ένα στρώμα από μπαχαρικά και μυρωδικά, αποκτώντας έτσι την χαρακτηριστική του καπνιστή, υπόξινη και αρωματική γεύση. Το απάκι καταναλώνεται ωμό ή το ζεσταίνουμε για λίγο στο τηγάνι ή στα κάρβουνα.
Κέντρο Απορρήτου